آشنایی با ابزار ارتودنسی

آشنایی با اجزای درمان ارتودنسی یکی از راهکارهایی است که به شما در درک بهتر و کامل تری نسبت به این روش درمانی می دهد و حتی می‌تواند به سرعت درمان شما هم کمک کند. اگرچه براکت هایی مانند اینویزالاین، ساده و تک قسمتی هستند اما سایر مدلها از چند قسمت مجزا تشکیل شده‌اند که در کنار یکدیگر یک سیستم پیشرفته به اسم “بریس ارتودنسی” را به وجود می آورند. هر کدام از این قسمت ها یک وظیفه خاص را بر عهده دارند که در نهایت همه آنها در یک مسیر قرار می‌گیرند. هر کدام از ابزار ارتودنسی تاثیر خاصی بر روند اثر بخشی آنها دارند و به همین دلیل آشنایی با همه آنها مهم و تاثیرگذار است.

براکت یک قسمت مربعی شکل فلزی یا سرامیکی است که به دندان‌های جلو و کنار متصل می‌شود. این ابزارها مانند اهرم هایی عمل می‌کنند که اجازه می‌دهند دستگاه بریس به دندانها متصل شود و امکان حرکت آنها را فراهم کنند. براکت به طور مستقیم به مینای دندان و با یک چسب مخصوص چسبانده می‌شود و معمولاً از جنس فولاد ضد زنگ یا سرامیک هستند. البته نمونه های رنگی و شفاف این براکت ها هم ساخته شده است که برای کمتر دیده شدن براکت ارتودنسی اهمیت دارند.

اجزای براکت ارتودنسی

براکت های شفاف

این یکی دیگر از عناوینی است که برای اجزای براکت ارتودنسی به کار برده می شود و معمولاً در مورد براکت های سرامیکی کاربرد دارد. با توجه به اینکه رنگ براکت های سرامیکی با رنگ دندان یکسان است به همین دلیل اکثر بیماران و به طور ویژه خانمها و بزرگسالان ترجیح می دهند که از این براکت ها استفاده کنند و تحت عنوان براکت از آنها یاد می شود.

باند ها

باند ارتودنسی حلقه های فلزی هستند که در اطراف دندانهای مولار قرار می گیرند و یک اتصال محکم به دندان ها را ایجاد می کنند. وظیفه باند ها این است که زمینه اتصال سیم ارتودنسی به دندان ها را فراهم کرده و محل عبور سیم از پشت دندان ها را به وجود می آورند. بنابراین بدون اینکه سیم ارتودنسی به طور مستقیم با دندان در ارتباط باشد توسط باند ها کنترل می شود.

اجزای براکت ارتودنسی

سیم ارتودنسی

سیم ارتودنسی یک سیم فلزی است که تمامی براکت ها و باند ها را به یکدیگر متصل نگه می دارد و در حقیقت پل ارتباطی بین اجزای براکت ارتودنسی به شمار می آید. کار این قسمت هماهنگ کردن براکت ها و در نتیجه تراز کردن دندان هاست. هنگامی که سیم ارتودنسی بر روی دندان ها قرار می گیرد به مرور زمان به دندان های نامرتب فشار وارد کرده و آنها را به سمت محل طبیعی خود حرکت می دهد. با توجه به این که دندان ها به مرور زمان حرکت می‌کنند معمولا هر چند هفته یکبار فرآیند تنظیم کردن سیم ارتودنسی توسط متخصص ارتودنسی انجام میشود.

زنجیر پلاستیکی

زنجیر یک ردیف از حلقه های پلاستیکی است که به یکدیگر متصل هستند. از آنجایی که چند حلقه به یکدیگر متصل بوده و پشت سر هم قرار می گیرند کاملاً یک ساختار زنجیر مانند به وجود می‌آورند. این زنجیر برای تنظیم کردن همزمان چند دندان به کار برده می شود و وظیفه آن متصل کردن چند دندان به یکدیگر است. اگر متخصص تشخیص دهد که لازم است چند دندان شما به صورت همزمان حرکت کنند آنها را به کمک یک زنجیره به یکدیگر متصل نگه می دارد و از این طریق، فشار را به صورت مستقیم به همه آنها وارد می کند.

حلقه ها

حلقه ها ابزار های پلاستیکی کوچکی هستند که هرکدام از آنها به یک براکت وصل می شود. این مورد از اجزای براکت ارتودنسی نقش مستقیمی در متصل نگه داشتن سیم ارتودنسی ب باند دارد. در حقیقت زمانی که سیم ارتودنسی بر روی باند ها قرار می گیرد از این حلقه پلاستیکی برای متصل نگه داشتن آنها به یکدیگر استفاده می شود. در این شیوه معمولاً از یک حلقه شفاف استفاده می‌شود تا کمتر دیده شود یا حتی ممکن است متخصص به شما استفاده از براکت دیمون را پیشنهاد دهد که در مطالب بعدی بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

نوار پلاستیکی منعطف

این قسمت به حالت یک باند پلاستیکی منعطف است که معمولاً متخصصین برای تنظیم کردن وضعیت فک فرد از آن استفاده می کنند. اگر متخصص در حین درمان ارتودنسی تشخیص دهد که باید فشار بیشتری به فک پایین وارد شود و از این طریق وضعیت دندان ها را مرتب کند از این نوار پلاستیکی برای متصل نگه داشتن فک پایین به فک بالا استفاده می کند. استفاده صحیح و مناسب از نوار پلاستیکی منعطف برای گرفتن نتیجه خوب و همچنین تنظیم کردن ردیف دندان ها ضروری بوده و معمولا در مورد اکثر بیماران از آن استفاده می شود.

سپراتور یا جداکننده

سپراتور یا جداکننده نوارهای پلاستیکی کوچکی هستند که برای ایجاد فضای بین دندان‌های عقب استفاده می شود. زمانی که متخصص ارتودنسی بخواهد بین دندانهای مولار شما فاصله ایجاد کند و از باند استفاده کنند معمولا برای چند مدتی از جدا کننده ها کمک می گیرد. اگر تراکم دندانها زیاد باشد و بیمار از دندانهای متراکم و شلوغ رنج ببرد متخصص می تواند از این جدا کننده ها برای ایجاد فاصله بین دندان ها کمک گرفته و از این طریق فرصت بیشتری برای قرار دادن باند در اطراف دندان ها به وجود خواهد آورد.

اجزای براکت ارتودنسی

اکسپندر یا گسترش دهنده

اکسپندر یا گسترش دهنده یکی دیگر از ابزار ارتودنسی است که معمولا برای دندان های بالای عقب از آن استفاده می شود. این ابزار نوعی فشار به دندان‌های عقب وارد می‌کند که به مرور زمان باعث ایجاد فاصله بین آنها شده و استخوان فک را بازتر می کند. زمانی که وضعیت دندان های عقب شکل مناسبی نداشته باشد و مانع از بسته شدن دندان ها به شکل طبیعی شود متخصص ارتودنسی ترجیحاً از اکسپندر کمک می‌گیرد که کارایی بالایی در این زمینه دارد.

ریتینر یا نگهدارنده ها

ریتینر یا نگهدارنده ها به عنوان یکی از اجزای براکت ارتودنسی بعد از اتمام درمان و برداشتن براکت است. زمانی که دوره درمان یک فرد تمام می‌شود و متخصص به دنبال برداشتن براکت ارتودنسی است دندان ها تمایل دارند که به محل قبلی خود برگردند. این در حالی است که نگهدارنده به عنوان یک  ابزار کمکی مانع از حرکت دندان ها به محل قبلی خود شده و به همین دلیل آنها را در موقعیت جدید ثابت نگه میدارد. معمولاً نظر متخصصین ارتودنسی نسبت به نگهدارنده ها متفاوت است و بسته به شرایط فک و دندانهای شما حتی ممکن است از شما بخواهند که برای چند سال آنها را در دهان خود نگه دارید.

آشنایی با ابزار مورد استفاده در ارتودنسی این امکان را به شما می دهد که با عملکرد آنها به بهترین شکل ممکن آشنا شوید و در زمان استفاده از آنها بهترین و مناسب ترین حالت ممکن را انتخاب کنید. به احتمال زیاد بعد از مطالعه این مطلب ابهاماتی برای شما به وجود می‌آید که خوشحال می شویم در بخش نظرات بپرسید یا مستقیماً با ما تماس بگیرید.