مقایسه براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال

وقتی که به فکر درمان دندانهای نامرتب خود هستید و براکت اینویزیلاین یا براکت لینگوال را به دلیل عدم تاثیر آنها روی ظاهر خود انتخاب می کنید، احتمالاً در رابطه با انتخاب گزینه مناسب دچار ابهام می شوید. انتخاب بین هر کدام از این ابزارها به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که تاثیر آنها روی ویژگی های ظاهری و همچنین به کارگیری براکت در شرایط مختلف و هزینه درمان ارتودنسی در این انتخاب تاثیرگذار است.

با این تفاسیر در این مطلب به مقایسه براکت اینویزیلاین با براکت لینگوال خواهیم پرداخت و بررسی می کنیم که بهترین گزینه درمان ارتودنسی با توجه به شرایط شما کدام یک است.

 براکت لینگوال (براکت نامرئی)

 براکت لینگوال ابزار و ساختاری مشابه با براکت های معمولی هستند که در پشت دندان ها قرار می گیرند و این طراحی کمک می‌کند که تا حدود زیادی نامرئی باشند. در ساخت این ابزار ارتودنسی از براکت و سیم همانند براکت های سنتی استفاده شده و تنها تفاوت آنها قرارگیری براکت در پشت دندان است.

متاسفانه برخی از مشکلات فکی-دندانی قابل درمان با استفاده از براکت لینگوال نیست. کسانی که اوربایت شدید دارند نمی توانند از این براکت استفاده کنند، زیرا اوربایت فشار زیادی به براکت ها وارد می کند که احتمال شکستن و جدا شدن آنها وجود دارد. البته باز هم این ارتودنتیست است که باید وضعیت شما را بررسی کند و مشخص کند که آیا این براکت برای شما موثر است یا خیر.

نگرانی دیگری که در رابطه با براکت لینگوال وجود دارد این است که همه ارتودنتیست ها مهارت نصب آنها را ندارند. استفاده از این ابزار و نصب آن نیاز به آموزش خاص دارد. در نهایت باید این نکته را هم به خاطر داشته باشیم که براکت ها در پشت دندان ها قرار می گیرند و به همین دلیل دسترسی به این قسمت ها و تمیز کردن پشت دندان ها بسیار سخت می شود.

مقایسه براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال

برخی از مشکلات رایج هنگام استفاده از براکت لینگوال

با وجود اینکه قرارگیری براکت لینگوال در پشت دندان باعث می‌شود که به عنوان یک گزینه نامرئی شناخته شود، اما هنوز هم ایراداتی به شرایط استفاده از آن وارد است. از جمله ایرادات این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مشکل در صحبت کردن: از آنجا که براکت های لینگوال در قسمت داخلی دندان ها نصب می شوند، در ابتدا نوعی احساس عجیب برای شما به وجود می‌آورند که نیاز به زمان برای عادت کردن به آن ها دارید. در این وضعیت برای صحبت کردن شما مشکلاتی به وجود می‌آیند و ادای برخی از حروف برای شما سخت است. البته خبر خوشحال کننده این است که بعد از مدتی نحوه صحبت کردن را یاد می گیرید و مشکلی از این لحاظ ندارید.
• زخم شدن زبان به دلیل برخورد با براکت: با توجه به این که زبان شما در طول درمان دائماً با براکتها در ارتباط است احتمال بروز درد و ناراحتی وجود دارد. به همین دلیل در طول درمان خود باید از آب نمک برای شستن دهان خود استفاده کنید و در برخی موارد از داروهای مسکن برای از بین بردن درد زبان خود استفاده کنید.
• محدودیت در خوردن برخی غذاهای خاص: به هنگام استفاده از براکت لینگوال باید از غذاهای سخت و ترد و همچنین غذاهای چسبنده دوری کنید. یک قانون عملی در درمان ارتودنسی این است که همیشه موادغذایی را به قطعات کوچک‌تر خرد کنید.

البته باید این نکته را به شما گوشزد کنیم که نگران این مسائل نباشید و امروزه فناوری به شکلی پیشرفت کرده که استفاده از براکت لینگوال بسیار راحت است و زخم و آزردگی در آنها مسئله شدیدی نیست.

براکت اینویزیلاین

براکت اینویزیلاین یک نوع براکت پلاستیکی شفاف و متحرک است که به راحتی هنگام خوردن و نوشیدن می‌توان آن را از دهان خارج کرد و دندانها را مسواک زد. براکت ها و سیم فلزی استفاده شده در براکت لینگوال به طور دائم و ثابت در دهان شما باقی می‌مانند تا زمانی که ارتودنتیست آن‌ها را خارج کند. این در حالی است که براکت اینویزیلاین متحرک بوده و در شرایط مختلف می‌توان آنها را خارج کرد.

استفاده از فناوری سه‌بعدی در طراحی به متخصص ارتودنسی اجازه می‌دهد که گام به گام معالجه خود را با استفاده از روش های سه بعدی پیش ببرد و یک براکت کاملاً متناسب با دهان و دندان شما طراحی کند. ارتودنتیست می‌تواند از اسکنرهای مخصوص داخل دهانی برای عکسبرداری از دندان های شما استفاده کرده و ترسیم دقیقی از حرکت دندان های شما برای صاف کردن داشته باشد.

 پس از این مرحله، اولین مجموعه از براکت اینویزیلاین متناسب با دهان شما تولید می شود که شما باید بین ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز آنها را استفاده کنید. اگر مدت زمان استفاده از این ابزار کمتر باشد روند درمان شما مختل شده و باید مدت زمان بیشتری تحت درمان باشید.

مقایسه براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال

نکاتی در مورد استفاده از براکت اینویزیلاین

به هنگام استفاده از این براکت دندان ها به طور همزمان حرکت می کند. در این براکت نه تنها امکان کنترل مقدار نیروی وارده به دندان‌ها وجود دارد، بلکه متخصص می تواند مدت زمان قرارگیری آنها را هم مشخص کند. ارتودنتیست هر دو هفته یکبار مجبور است که براکت اینویزیلاین را از دهان شما خارج کرده و یک مجموعه جدید را جایگزین آن کند تا دندان ها به موقعیت مناسب حرکت کنند.

علاوه بر نامرئی بودن و متحرک بودن براکت، نداشتن محدودیت در غذا خوردن و آسان‌تر کردن مسواک زدن و کشیدن نخ دندان را می توان به عنوان بزرگ‌ترین مزیت براکت اینویزیلاین معرفی کرد. قانون اصلی در استفاده از این براکت‌ها این است که شما باید ۲۰ تا ۲۲ ساعت در طول روز آنها را در دهان خود نگه دارید. اگر این کار انجام نشود، مدت درمان شما طولانی تر خواهد شد و با همان سرعتی که دوست دارید انجام نمی شود.

مقایسه هزینه براکت لینگوال با براکت اینویزیلاین

متاسفانه هم براکت اینویزیلاین و هم براکت لینگوال نسبت به براکت های فلزی سنتی بسیار گرانتر هستند. اگر ملاحظات مالی در انتخاب ارتودنتیست و روش ارتودنسی برای شما در اولویت است، حتماً از قبل با متخصص خود صحبت کنید و از آنها بخواهید که ابتدا بهترین راه درمانی را برای شما در نظر بگیرند. البته به این نکته هم توجه داشته باشید که ارتودنتیست ها گزینه های پرداخت مختلفی را به شما پیشنهاد می دهند که بتوانید تنوع بیشتری در پرداخت خود داشته باشید.

اولویت خود را به بهداشت دهان و دندان بدهید

به عنوان یک فرد مهم نیست که چه نوع درمانی را انتخاب می کنید، بلکه همیشه اولویت شما رعایت بهداشت باشد. این فقط به معنای مسواک زدن روزانه نیست و در کنار آن باید برای کشیدن نخ دندان و همچنین مراقبت برای اطمینان از خروج ذرات مواد غذایی در سیم ارتودنسی داشته باشید. هرگونه نکاتی در مورد چگونگی تسهیل مراقبت از دندانهای خود را در طی درمان ارتودنسی از ارتودنتیست بپرسید.

مهمترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که سلامت دهان و دندان شما بر بسیاری از جنبه های دیگر زندگی مانند سلامت جسمی و روانی تاثیر می گذارد و چیزی نیست که بخواهید آن را نادیده بگیرید. پس در وهله اول انتخاب بین براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال را به شرایط دندان و فک خود واگذار کنید و از ارتودنتیست بخواهید که بهترین گزینه را برای شما انتخاب کند.