طبیعتاً مسئله نگرانی قبل از درمان ارتودنسی برای همه بیماران وجود دارد که برخی نسبت به روش انجام درمان و حتی برخی نسبت به هزینه درمان ارتودنسی نگران هستند. این افراد تلاش میکنند به شکلهای مختلف به پاسخ سؤالات خود برسند. اما ما هم تصمیم گرفتیم که با توجه به وضعیت بیماران ارتودنسی و همچنین سؤالات پرتکرار آنها به چند نکته مهم اشاره کنیم که قبل از درمان ارتودنسی میتواند به شما کمک کند.
هنگامی که شما در حال بررسی گزینههای مختلف برای درمان ارتودنسی هستید، قبل از تصمیم گیری باید پاسخ همه سؤالات و ابهامات خود را پیدا کنید. خوشبختانه اکثر ارتودنتیستها امکان ارائه جلسه مشاوره ارتودنسی را برای بیماران فراهم کردهاند و همین وضعیت هم در وب سایت ما وجود دارد. در واقع شما میتوانید از شمارههای درج شده در سایت استفاده کنید و مستقیماً با ما تماس بگیرید تا اطلاعات تکمیلی در مورد نحوه انجام درمان و همچنین قیمت درمان ارتودنسی در اختیار شما قرار دهیم.
بزرگسالان و نوجوانان به طور یکسان میتوانند از روش درمان ارتودنسی برای بهبود لبخند و شکل ظاهری خود استفاده کنند. ارتودنتیستها ابزارهای مختلفی در اختیار دارند و با انواع مختلفی از براکت های ارتودنسی سر و کار دارند. این به شما کمک میکند که قبل از درمان ارتودنسی گزینههای مختلف را ببینید و مناسبترین آنها را انتخاب کنید.
اکثر متخصصین و دندانپزشکان معتقدند که برای درمان ارتودنسی کودکان محدودیت سنی خاصی وجود ندارد. به عقیده آنها، برنامههای درمانی باید با توجه به نیاز فردی طراحی شوند و مهم نیست که فرد مورد نظر چه سنی داشته باشند. اگر مطالب قبلی ما را دنبال کرده باشید، در آنها اشاره کردیم که کودکان مبتلا به شکاف لب و شکاف کام بلافاصله پس از تولد و قبل از رشد اولین دندان مورد جراحی قرار میگیرند تا در گامهای بعدی در درمان ارتودنسی تکمیلی روی آنها صورت گیرد.
سایر کودکان ممکن است در اوایل سنین ۶ یا ۷ سالگی روند درمانی خود را شروع کنند، حتی اگر هنوز هم دندانهای شیری خود را به طور کامل از دست نداده باشند. هدف از درمان زودتر در کودکان جلوگیری از بروز مشکلات بیشتر است. این امر میتواند فضای بهتری برای رشد دندانهای دائمی کودکان به وجود بیاورد و خانوادهها نسبت به سالهای بعد از اطمینان بیشتری داشته باشند. بیشتر کودکانی که به درمان ارتودنسی در سنین پایین نیاز دارند، بعداً برای تکمیل روند درمان خود ممکن است به سراغ براکت ارتودنسی یا هر ابزار دیگری بروند. اما انجام مراحل اولیه درمان در سنین پایین میتواند میزان کار بعدی آنها را به طور قابل توجهی کمتر کند.
امروزه لوازم دندانپزشکی و ارتودنسی متعددی برای مرتب کردن دندانها استفاده میشوند، اما هنوز هم براکتها یا بریس ها اصلیترین وسایل برای صاف کردن دندانها و درمان اختلالات بایت هستند. براکت ها از طریق اعمال فشار به دندانها و فکها کار میکنند تا وضعیت دندانها را به حالت مطلوب نزدیک کنند. نسل اولیه این ابزارها به شکل فلزهای براقی بودند که خیلی روی دندان خودنمایی میکردند و بسیاری از مردم به همین دلیل از آنها فراری بودند.
اما امروزه گزینههای دیگری مانند براکت های سرامیکی، نگهدارنده ها، براکت های لینگوال و براکت اینویزالاین تولید شدهاند که هر کدام از آنها شرایط متفاوتی دارند. نکته مشترک در مورد همه این محصولات این است که توجه چندانی به خود جلب نمیکنند و اصطلاحاً مخفی هستند. به همین دلیل محبوبیت بسیار زیادی نزد کودکان، نزد زنان و دختران و همچنین بزرگسالان شاغل دارند. از مواد مختلفی برای ساخت براکت استفاده میشود که میتوان به فولاد ضد زنگ، سرامیک، پلاستیک و مواد کامپوزیتی و ترکیبی اشاره کرد.
استفاده از هر کدام از این مواد در درمان ارتودنسی کودکان میتواند ظاهر او را به شکلهای مختلف تغییر دهد. سیم ارتودنسی بخش دیگری از براکت است که از موادی مانند نیکل تیتانیوم یا مس تیتانیوم ساخته میشوند و ترکیبات و آلیاژی با دوام مکانیکی بسیار بالا هستند.
درمان ارتودنسی کودکان شامل استفاده از ابزارها و قسمتهای دیگری میشود که هر کدام از آنها به طور مستقیم یا غیر مستقیم روی عملکرد براکت تأثیر گذار هستند. این قسمتها شامل نوار پلاستیکی یا نوار الاستیک هستند که انعطاف پذیری بالایی دارند و به عنوان یک سیستم نگهدارنده عمل میکنند. همچنین در کنار آنها از برخی نگهدارنده ها برای نگه داشتن دندان بعد از برداشته شدن براکت ارتودنسی استفاده میشود تا دندانها در موقعیت جدید خود حفظ شوند.
وجود نگهدارنده برای تکمیل درمان ارتودنسی کودکان بسیار ضروری و حیاتی است. برخی از این نگهدارنده ها قابل جدا شدن و متحرک هستند. اما برخی دیگر از آنها به صورت ثابت پشت دندانها نصب شده و به صورت دائمی هستند. در نهایت برخی دیگر از پلاستیک شفاف و مواد ترموپلاستیک ساخته میشوند که به صورت پوشش روی دندانها قرار میگیرند و ضمن ایجاد فشار، مانع از حرکت دندانها میشوند.
با این تفاسیر درمان ارتودنسی در کودکان در وهله اول شامل نصب براکت ارتودنسی برای یک دوره زمانی ۱۸ ماه تا ۲۴ ماه است. در مرحله بعد ابزارهای نگهدارنده روی دندانها نصب میشود تا موقعیت آنها در حالت جدید تثبیت شده و مجدداً دچار بینظمی نشوند.
علم ارتودنسی پیشرفت کرده و این پیشرفتهای جدید به شما این امکان را میدهد که نوع براکت ارتودنسی را با توجه به سلیقه خود انتخاب کنید. ما در مطالب قبلی انواع مختلف براکت ارتودنسی مانند براکت های سرامیکی، براکت های لینگوال و براکتهای اینویزالاین را معرفی کردهایم. بنابراین شما میتوانید از بین گزینههای سنتی یا گزینههای مدرن یک مورد را انتخاب کنید. این یعنی شما قبل از درمان ارتودنسی هم میدانید که قرار است وضعیت ظاهری شما به چه شکلی تغییر کند.
پیش از اتصال براکت های ارتودنسی به سطح دندانهایتان، متخصص ارتودنسی باید مطمئن شود که دندانهای شما کاملاً تمیز بوده و هیچگونه حفره یا خوردگی در آنها نیست. هرگونه پلاک یا خوردگی در سطح دندانها میتوانند درمان ارتودنسی شما را به شدت تحت تأثیر قرار داده و به سمت نتایج منفی ببرد. به همین دلیل قبل از درمان ارتودنسی سعی کنید یک جلسه ملاقات را با دندانپزشک عمومی ترتیب دهید و وضعیت دندانهای خود را بررسی کنید.
بسته به نوع براکت انتخاب شده، ممکن است چند روز پس از نصب آنها بر روی دندانهای خود احساس درد و ناراحتی داشته باشید. در این مورد شما باید از راهکارهای مختلف برای از بین بردن التهاب و درد دندان خود استفاده کنید و غذاهای نرم را برای چند روز اول خود در نظر بگیرید. حتی ممکن است مجبور به استفاده از داروهای ضد درد شوید.
یکی از مهمترین سوالاتی که قبل از درمان ارتودنسی مطرح میشوند مربوط به طول درمان و زمان نصب براکت هاست. به طور معمول استفاده از این براکتها باید بین ۱۸ ماه تا ۲ سال باشد. با این حال، زمان مورد نیاز بستگی به نیازهای خاص شما دارد. ممکن است دندانهای شما نظم چندانی نداشته باشند یا با استفاده چند ماه به وضعیت مطلوب و دلخواه خود برسید. پس توصیه ما این است که حتماً این موارد را قبل از هرچیزی از متخصص ارتودنسی خود بپرسید.
یافتن ارتودنتیست خوب و مناسب میتواند مهمترین تصمیم شما باشد، زیرا میتواند در زمان و هزینه شما صرفه جویی کند. یک ارتودنتیست خوب میتواند کل پروسه را برای شما راحتتر کند و در انتخاب گزینههای مناسب به شما کمک کند. سعی کنید قبل از هر چیزی از چند مورد به صورت مشاورهای شروع کنید و از بیماران آنها هم بپرسید. حتی این امکان برای شما فراهم بوده که به سراغ سایت ارتودنتیستها بروید و در مورد آنها تحقیق کنید. اصولاً کلیه افرادی که با این متخصصها در ارتباط هستند میتوانند جامعه نظرسنجی شما قبل از درمان ارتودنسی را تشکیل دهند.
در حالت معمول، یک دندانپزشک باید به شما بگوید که چه زمانی کودک شما توسط متخصص ارتودنسی مورد ارزیابی قرار گیرد. انجمن ارتودنتیستها و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه میکند که همه کودکان در سن ۷ سالگی توسط یک متخصص ارتودنسی مورد ارزیابی قرار گیرند. در این سن ارتودنتیست میتواند مشکلات ریز و کوچک رشد فک و دندانهای کودک را تشخیص دهد و در صورت لزوم از آنها جلوگیری کند. البته بیشتر کودکان در سن بین ۹ تا ۱۴ سالگی نیاز به درمان ارتودنسی دارند و مشکلات آنها قابل تشخیص است.
ارتودنتیستها به خانوادهها توصیه میکند در حالی که فرزند شما هنوز در حال رشد است، مشکلات دندان و مشکلات بایت آنها را اصلاح کنید. در واقع، با تکمیل فرایند رشد کودکان در قسمت فک و دهان، درمان ارتودنسی آنها بسیار زمانبر خواهد بود و نیاز به کار گستردهتری دارد.
دندانپزشکان عمومی که دورههای تخصصی نصب براکت ارتودنسی را نگذرانده باشند، توانایی چنین کاری را ندارند. با این وجود برخی از آنها ممکن است دورههای تخصصی را گذرانده باشند و امکان درمان ارتودنسی را داشته باشند. اما اگر مشخص شود که کودک شما به کارهای ارتودنسی گستردهتری نیاز دارد، بهترین کار مراجعه به متخصص ارتودنسی یا همان ارتودنتیست است. این متخصصین ۲ یا ۳ سال فراتر از آموزش دندانپزشکی عمومی به صورت تخصصی آموزش میبینند. بنابراین خیلی راحت در زمینه صاف کردن دندانها، اصلاح وضعیت بایت و مشکلات تخصصی فک فعالیت میکنند.
روند درمان شما بعد از برداشتن براکت ارتودنسی به پایان نمیرسد. ارتودنتیستها مجموعهای از نگهدارنده ها و ریتینر ها را در اختیار دارند که با توجه به قالب دهان شما طراحی شدهاند. نوع ریتینر انتخاب شده بستگی به برنامه درمانی شما دارد و ممکن است از یک گزینه ثابت یا یک گزینه محرک استفاده کند. بنابراین قبل از متعهد شدن به نصب براکت ارتودنسی و بهطورکلی قبل از درمان ارتودنسی مطمئن باشید که همه گزینههای خود را میشناسید و آمادگی استفاده از آنها را دارید.
این یک تصور اشتباه عمومی است که اکثر افراد درمان ارتودنسی را به عنوان یک روش درمان زیبایی در نظر میگیرند که دندانها را صاف میکند. گاهی روشهای درمان ارتودنسی برای اصلاح مشکلات شدیدتری مانند اپن بایت یا کراس بایت طراحی شدهاند. یک متخصص در وهله اول سعی میکند که وضعیت دندانها و ترتیب و آنها را برای انجام کارهای طبیعی مثل جویدن تصحیح کند و سپس مسائل دیگری مانند زیبایی و کیفیت لبخند شما را هم در نظر میگیرد.
در حالی که شما براکت ارتودنسی بر روی دندانهای خود دارید، باید نهایت تلاش خود را به کار ببرید تا از چسبیدن غذاها به براکت ها جلوگیری کنید. حتی برخی از غذاها ممکن است فشار بیش از حدی به براکت ارتودنسی وارد کند و آسیب براکت و دندان را به دنبال داشته باشد. به طور کلی شما قبل از درمان ارتودنسی باید خود را برای جلوگیری از خوردن موارد زیر آماده کنید:
در حقیقت در رژیم غذایی شما احتمالاً غذاهایی حذف میشود که نیاز به گاز گرفتن با دندانهای جلو دارند و از طرف دیگر برای خرد کردن آنها نیاز به فشار زیاد دارید. معمولاً در هفته اول را باید با غذاهای نرم مانند سوپ سر کنید.
براکت ارتودنسی علیرغم فشار زیاد خود، به عنوان یک جسم ظریف شناخته میشود و هر گونه استفاده اشتباه از آن میتواند منجر به شکستن براکت و هزینه زیادی برای شما شود. به طور کلی هر چیزی که سخت، چسبنده و جویدنی باشند نباید خورده شود. از جمله مواد ممنوعه در این دوره میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
این اطلاعات در مورد درمان ارتودنسی کودکان عمومی هستند و همه باید آنها را مراعات کنند. اما ممکن است متخصص ارتودنسی دستورالعملها و اطلاعات اختصاصی هم داشته باشد که شما باید به آنها پایبند بمانید و تا زمان تکمیل دوره درمان، آنها را به صورت ریز به ریز انجام دهید.
مراقبت از براکت ارتودنسی و تمیز کردن آنها نیاز به زمان دارد. هنگامی که شما از این ابزارها استفاده میکنید نیاز دارید که در طول روز چند بار دندانهای خود را مسواک بزنید. این موضوع به طور ویژه بعد از هربار غذا خوردن اهمیت دارد. اگر بهداشت دهان و دندانتان را نادیده بگیرید، به احتمال زیاد غذا بین براکتها و دندان گیر میکند که هم باعث پوسیدگی دندانها و هم ایجاد بوی بد دهان میشود. پس قبل از درمان ارتودنسی به این نکته توجه داشته باشید که ممکن است در طول روز ۳ الی ۴ بار مسواک بزنید و از نخ دندان هم استفاده کنید.
دلایل مختلفی مانند خوردن چیزهای سخت، جویدن ناخن یا قلم یا حتی تغییر وضعیت دندانها به عنوان نتیجه درمان برای شل شدن براکت وجود داشته باشد. اگر این اتفاق برای شما رخ دهد باید بلافاصله با ارتودنتیست خود مشورت کنید. اما اگر ارتودنتیست در دسترس شما نیست میتوانید از موم ارتودنسی برای نگه داشتن براکت استفاده کنید تا از این طریق خود را برای ملاقات بعدی آماده کنید.
بله! برخی از افراد نسبت به بعضی از فلزات مانند نیکل حساسیت دارند. بنابراین اگر احساس میکنید که کودک شما نسبت به این مواد آلرژی دارد، متخصص میتواند از مواد دیگر به عنوان جایگزین استفاده کند. جالب است بدانید که برخی از افراد نسبت به دستکشهای لاتکس که توسط ارتودنتیست و دستیاران استفاده میشود حساسیت دارند. اگر فرزند شما حساسیت به لاتکس دارد، باید در این مورد به متخصص ارتودنسی بگویید تا از دستکش غیر لاتکس استفاده کند.
در برخی موارد هم ممکن است براکت ارتودنسی باعث تحریک و احیاناً زخمی شدن لثه کودک شما شود که خود را به صورت ورم نشان میدهد. این یک واکنش آلرژیک نیست، اما خانوادهها باید مراقبت لازم را از آن داشته باشند تا تبدیل به مشکلات بزرگتر نشود.
در نهایت، فرایند درمان ارتودنسی و استفاده از براکت میتواند ناراحت کننده باشد. شما به عنوان بیمار باید همیشه مثبت باقی بمانید و به دستورالعملهای ارائه شده توسط ارتودنتیست ادامه دهید. رعایت نظافت و بهداشت دهان و دندان باید اولویت اصلی شما باشد و سعی کنید از غذاها و نوشیدنیهای استفاده کنید که توسط متخصص به شما توصیه شده است. هر چه شما در طول درمان و قبل از درمان ارتودنسی مطابق با اصول گفته شده پیش بروید، روند درمان شما سریعتر خواهد بود و کیفیت بهتری را تجربه خواهید کرد.