مقالات آموزشی ارتودنسی و ارتوسرجری

درمان ارتودنسی درمانی دندانپزشکی است که برای اهداف مختلفی به کار برده می‌شود. در ارتودنسی امکانات به کار برده می‌شود تا دندان‌ها به شکل مناسب قرار بگیرد.

انواع براکت ارتودنسی: براکت سنتی براکت فلزی، براکت سرامیکی، براکت دیمون، الاینر متحرک و شفاف.انتخاب نوع براکت ارتودنسی با نظر بیمار و مشاوره متخصص ارتودنسی انجام میشود

شایع‌ترین مواردی که درمان ارتودنسی در بزرگسالان استفاده میشود: دندان‌ متراکم، کج و نابجا، اوربایت، آندربایت، دیپ بایت،عدم تقارن صورت یا فک، فاصله بین دندان ها

اختلالات بایت (مال اکلوژن) مشکلاتی هستند که مانع از قرار گیری مستقیم دندان‌ بر روی یکدیگر شده و جویدن و حرف زدن را تغییر می‌دهند.درمان اختلالات بایت با ارتودنسی انجام میشود.

براکت اینویزالاین یا براکت شفاف یک شکل از براکت ارتودنسی است که از الاینر شفاف و نامرئی بهره می‌برد.براکت اینویزیلاین مخلوط پلاستیک شفاف و پلاستیک ترموپلاست است

ابزار ارتودنسی ثابت و متحرک: براکت ارتودنسی، باند ارتودنسی، سیم ارتودنسی، حلقه ارتودنسی، سپراتور یا جداکننده، اکسپندر یا گسترش دهنده، ریتینر یا نگهدارنده

براکت دیمون یک براکت ارتودنسی است که برای کاهش میزان دیده شدن براکت به کار برده می شود و ارتودنسی دیمون محبوب ترین گزینه درمان ارتودنسی بزرگسالان شناخته شده است

ارتودنسی نامرئی با براکت اینویزیلاین برای بزرگسالانی که قصد درمان ارتودنسی با یک گزینه شفاف را دارند ایده آل ترین گزینه است. با براکت های بدون نگرانی از تغییر در ظاهر و چهره خود میتوانید دندانهای خود را منظم و صاف کنید

اپن بایت یک نوع اختلال بایت یا مال اکلوژن است که در آن دندانهای نیش بیش از اندازه باز هستند و به هنگام بستن فک، دندان‌های جلو بر روی یکدیگر قرار نمی‌گیرند.