چه تفاوتی بین ارتودنسی در سنین کودکی و ارتودنسی معمولی وجود دارد و اصلاً چرا ممکن است کودک ما به ارتودنسی نیاز داشته باشد؟ ارتودنسی در سنین کودکی در درازمدت چه فایدهای برای کودک ما میتواند داشته باشد؟ شاید اینها فقط چند مورد از پرسشهایی باشد که در ذهن شما در مورد موضوع ارتودنسی پیشگیرانه برای کودکان وجود دارد. به خاطر داشته باشید که کودکان میتوانند از سن 7 سالگی برای معاینه به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند. وقتی که کودک شما به این سن رسید، متخصص ارتودنسی میتواند او را معاینه کرده و مشخص کند که آیا او به ارتودنسی پيشگيري نیاز دارد یا خیر. ارتودنسی کودکان یا سیم کشی دندان کودکان (که با عنوان ارتودنسی مرحله یک نیز شناخته میشود) معمولاً در حدود سن 8 یا 9 سالگی شروع میشود (ارتودنسی مرحله دو در حدود سن 11 سالگی یا بیشتر انجام میگیرد).
هدف ارتودنسی سنین کودکی آن است که رشد استخوان فک و بعضی از عوارض احتمالی مربوط به فک و دندان از قبیل جلو بودن فک پایینی را اصلاح و يا از تشدید آن جلوگیری کند. علاوه بر آن، ارتودنسی در کودکی به ایجاد فضای کافی برای رشد سالم و منظم دندانهای دائمی و رفع نیاز احتمالی به کشیدن دندانها در آینده کمک میکند. به طور کلی دو نوع ارتودنسی ثابت و متحرک وجود دارد.
به علل مختلف مانندِ کجی، همپوشانی دندانها، ازدحام دندانها یا «مال اکولوژن» (اختلاف در اندازه فک بالا و پایین که سبب بد بسته شدن دهان میشود)، کودکان ممکن است به ارتودنسی نیاز پیدا کنند.